این پانسمان ها در دو دهه اخیر رواج بیشتری یافته اند و ویژگی درمان مرطوب زخم را فراهم آورده و غالب ویژگی های یک پانسمان ایده آل را دارند. در کشور ما نیز انواع مختلفی از این پانسمان ها موجود می باشد و هر روز مصرف آنها رواج بیشتری می یابد. در ادامه به سه گروه اصلی پانسمان های مدرن اشاره می شود هر چند لازم بذکر است با پیشرفت علوم پزشکی و بیوتکنولوژی هر روزه در دنیا محصولات جدیدتری نیز تولید و معرفی می گردند. برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص ویژگی های پانسمان های ایده آل این مقاله را مطالعه نمایید.
- فیلم یا پانسمان های شفاف: پانسمان های شفاف بصورت ورقه ای شکل و قابل انعطاف بوده و معمولاً در یک طرف چسبدار هستند. ترکیبات مشترک آن ها شامل پلی اورتان، ترکیبات کوپلیمر و عناصر اکریلیک به عنوان چسب می باشند. لایه پلی اورتان ماده ای با حساسیت زایی بسیار کم است. این پانسمان ها بخار و گازها را عبور می دهند و نسبت به مایعات نفوذ ناپذیرند. پانسمان های شفاف بعضی از ویژگی های یک پانسمان ایده آل را دارند. ترشحات زخم در زیر پانسمان جمع شده ومحیط مرطوب ایجاد می کند. مقداری از این ترشحات بصورت بخار از میان پانسمان بصورت یک طرفه خارج می شود. میزان عبور بخار به ترکیبات بکار رفته بستگی دارد. بعضی از پانسمان ها مانند پانسمان کامفیل شفاف حاوی عناصر جاذب رطوبت مانند کربوکسی متیل سلولز نیز هستند که به پانسمان قدرت جذب ترشحات نیز می دهد. پانسمان های شفاف برای زخم های نسبتاً کم عمق مانند محل اهدای پوست زخم های جراحی ویا بعنوان پانسمان ثانویه بر روی سایر پانسمان ها استفاده می شوند. از این پانسمان ها می توان برای پیشگری از ایجاد وپیشرفت زخم بستر در مناطقی از پوست که در معرض فشار و سایش قرار دارند استفاده نمود. عواملی مانند میزان نفوذپذیری به بخار، ضخامت، راحتی، قابلیت ارتجاعی و سهولت مصرف وقیمت در انتخاب نوع فرآورده دخیل هستند.این پانسمان ها در اشکال و اندازه های مختلف موجود هستند.
- هیدروژل ها: هیدروژل ها به دو شکل صفحه ای و ژل بدون شکل موجود هستند. این پانسمان ها در خود مقدار زیادی آب دارند که به همراه شبکه پلیمری تشکیل ژل می دهند. مثلاً ژل کامفیل در خود ۹۰ درصد آب دارد. سایر ترکیبات ممکن است شامل پلی اتیلن اکساید یا پلی وینیل پیرولیدن، کربوکسی متیل سلولز، آلژینات، کلاژن،مواد نگهدارنده و سایر ترکیبات باشند. این پانسمان ها می توانند به زخم رطوبت داده و در صورت زیاد بودن ترشحات زخم حتی رطوبت گیری کنند. معمولاً در لمس خنک هستند و می توانند درد بیمار را کاهش دهند. این پانسمان ها چون سطح زخم را خنک می کنند، ایزولاسیون حرارتی را انجام نمی دهند. اگر چه هیدروژل ها را می توان دراغلب زخم هایی که ترشح متوسط دارند استفاده نمود، اما معمولاً بهترین نتیجه را در زخم هایی که نکروز و یا بافت اسلاف زرد و فیبرینی دارند نشان می دهند، چرا که دبریدمان اتولیتیک را تسهیل می کنند. هیدروژل ها نیاز به پانسمان ثانویه مانند یک پانسمان شفاف یا گاز دارند.
- آلژینات ها: این پانسمان ها از جلبک های دریایی گرفته می شوند که مدت ها توسط دریانوردان بعنوان پانسمان زخم استفاده می شدند. به دو صورت ورقه ای ورشته ای وجود دارند که به عنوان مثال می توان پانسمان سیسورب ورقه ای و پر کننده رشته ای کامفیل را نام ببرد. ترکیب این پانسمان ها شامل آلژینات کلسیم (نمک غیرمحلول آلژینیک اسید) و آلژینات سدیم (نمک قابل حل آلژینیک اسید) می باشد. آلژینات کلسیم فیبرهایی را می سازد که در تماس با محلول های حاوی سدیم (مانند ترشحات زخم) بعد از تبادل یونی و تبدیل به آلژینات سدیم ژل آلژینات را تولید می نماید. این ژل با سطح زخم در تماس است و محیط مرطوب را برای زخم فراهم آورده و هنگام برداشتن پانسمان به راحتی و بدون درد جدا می شود. این پانسمان ها می توانند تا ۲۰ برابر وزن خود ترشحات را جذب نمایند. انواع آلژینات در زخم های با ترشح متوسط تا زیاد استفاده می شوند و در زخم های حفره ای و تونل دار عفونی و غیر عفونی می توان آن ها را به کار برد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص پانسمان های بیوپلیمری و هیدروپلیمری آتین از فروشگاه ما بازدید نمایید!
